EDEBiYAT SAYFASI -NECİP FAZIL ŞİİRLERİ

CANIM ISTANBUL

Ruhumu eritip de kalipta dondurmuslar;

Onu Istanbul diye topraga kondurmuslar.

Icimde tuten birsey; hava, renk, eda, iklim;

O benim, zaman, mekan asip gecmis sevgilim.

Cicegi altin yaldiz, suyu telli pulludur;

Ay ve gunes ezelden iki Istanbulludur.

Denizle toprak, yalniz onda ermis visale,

Ve kavusmus ruyalar,onda, onda misale.

Istanbul benim canim; Vatanim da vatanim...

Istanbul, Istanbul...

Tarihin gozleri var, surlarda delik delik;

Servi, endamli servi, ahirete perdelik...

Bulutta saha kalkmis Fatih'ten kalma kir at;

Pirlantadan kubbeler, belki bir milyar kirat...

Sahadet parmagidir goge dogru minare;

Her nakista o mana: Olecegiz ne care?..

Hayattan canli olum, gunahtan baskin rahmet;

Beyoglu tepinirken aglar Karacaahmet..

. O manayi bul da bul! Ille Istanbul'da bul!

Istanbul, Istanbul...

Bogaz gumus bir mangal, kaynatir serinligi;

Camlica'da, yerdedir goklerin derinligi.

Oynak sular yalinin alt katina misafir;

Yeni dunyadan mahzun, resimde eski sefir.

Her aksam camlarinda yangin cikan Uskudar,

Perili ahsap konak, koca bir sehir kadar...

Bir ses, bilemem tanbur gibi mi, ud gibi mi? Cumbali odalarda inletir

. Kadini keskin bicak, Taze kan gibi sicak.

Istanbul, Istanbul...

Yedi tepe ustunde zaman bir gergef isler!

Yedi renk, yedi sesten sayisiz belirisler...

Eyup oksuz, Kadikoy suslu, Moda kurumlu,

Adada ruzgar, ucan eteklerden sorumlu.

Her safak Hisarlarda oklar cikar yayindan

Hala cigliklar gelir Topkapi sarayindan

Ana gibi yar olmaz, Istanbul gibi diyar

Guleni soyle dursun, aglayani bahtiyar.

Gecesi sunbul kokan

Turkcesi bulbul kokan,

Istanbul, Istanbul...

Necip Fazil [1963]

An oluyor bir garip duyguya variyorum,
Ben bu sefil dunyada acep ne ariyorum?..

HAYATI

Necip Fazil, 1939 Cile26 Mayıs 1904 tarihinde İstanbul'da doğdu. İlk ve orta öğretimini Mahalle Mektebi, Gedikpaşa'daki Fransız Mektebi, Amerikan Koleji, Büyükdere'deki Emin Efendi Mahalle Mektebi, Büyük Reşit Paşa Nümûne Mektebi, Vaniköy'deki Rehber-i İttihat Mektebi gibi değişik okullarda gördü. Mekteb-i Fünun-ı Bahriye'den mezun olan (1922) Necip Fazıl Darülfünûn'un felsefe bölümüne girdi ve mezuniyetinden sonra ( 1925) Maarif Vekaleti bursuyla Fransa'ya giderek Sorbon Üniversitesi'nde bir yıl felsefe okudu, devam etmeyip yurda döndü. 1926-1939 yılları arasında Ankara, İstanbul, Anadolu'da Hollanda, Osmanlı ve İş Bankası'nda memur, müfettiş ve muhasebeci olarak çalıştı. Bir Fransız mektebinde, Ankara Devlet Konservatuarı'nda, İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi'nde, Robert Kolej'de ve Dil tarih ve Coğrafya Fakültesi'nde hocalık yaptı (1939-1943). Son Posta, Yeni İstiklal vb. gazetelerde fıkralar yazı, 1936'da (17 sayılık) Ağaç dergisini çıkardı. 1941'den itibaren hayatını yazılarıyla kazanmaya çalıştı. 1943 yılında çıkardığı Büyük Doğu mecmuasını kesintilerle 1978'e kadar yayımladı. Necip Fazıl, 25 Mayıs 1983 tarihinde İstanbul'da öldü.

 

Necip Fazıl'ın şiirlerinden burada yer almasını istediklerinizi mmuhendis@usa.net adresine her zaman bekliyorum.

 

 

Kalbim bir çiçektir,gündüzler ölgün;
Gelin,gelin,onu açın geceler!
Beni yadedermiş gibi,bütün gün
Ötün kulağımda,çın,çın,geceler!
Geceler çekmeyin benim için hüzün,
Gelin siz,ruhumu tenimden süzün;
Bırakın naşımı yerde gündüzün,
Gölgemi alın da kaçın geceler!

Necip Fazıl